Trzy etiudy na fortepian

Siedem wariacji opartych jest na temacie skomponowanym jedynie z siedmiu dźwięków i tylko owe siedem dźwięków występuje w całym utworze. Zastosowane są one we wszystkich rejestrach fortepianu, od najwyższego do najniższego, co wzmaga ekspresję i różnicuje kolorystycznie poszczególne utwory.

Każdy z nich utrzymany jest w innym charakterze: pierwszy symbolizuje ucieczkę, jakby pośpieszny bieg, drugi jest wesoły, dowcipny, nastrój trzeciego można określić jako ciężki, z czwartego emanuje boleść, płaczliwość, piąty jest skoczny i żartobliwy, szósty przypomina marsz, zaś ostatni – zamyka cykl galopującymi triolami.